Zafer Bizim

Ne hayallerimiz vardı değilmi içimiz yaşatılmayacak hayyallerle doluydu.
düşününce.. kelimeler suskunlaşıyor
sözlerin yokluğundan değil aslında çokluğundan birde yaşanmışlıkların
doluluğundan
hangi birinden başlasınki
neydi mutluluk bizim için
Bir anne şefkatimi
yoksa yaşanılmamış hayatı bir sevgilinin omuzundamı ağlamak
yoksa çekmişliğimizden bir dostamı sığınmayı istemek
hani nerde yaşatmadılar yaşatmadılar
buğulu gözlerinde ne yaşanmamış sevdalar var
yada tek başına yaşadığın sevdan
ama nedense kendine yaslanmışlık var hep
şefkat var hemde okyanus gibi neden biliyormusun?
neden biliyormusun?
Varsın hayat bizi yendi sansın varsın sevgiler terketsin varsın anamızın sıcak göğsüne bir kere başımızı koyamayalım
yinede zafer bizimdir. Çünkü bu masum, bu duru bakışı bu kadar yaşanmışlık bozamaz
zafer bizim inan buna
büyülü yüreklerimizi çekmişlikten yaşlanmış yüreğimizi hiç bir dünya mutluluğu mutlu edemez bizi çünkü biz dünyanın her halini bildik vede yaşadık sen gök yüzünden bir melek bakıyormuş gibi bak yine bu dünyaya bakta dünya ne kadar iğrenç olduğunu bakışlarının altında ezilerek hissetsin.