Tövbeye Geldim

Serin bir yaz akşamı

çıplak ayaklarla yürüyorum kumsalda,

düşünüyorumda neler yaşatmışsın sen bana ne hatalara düşmüşüm seni unutmanın uğruna, ellerimle yıkmışım tüm duvarları tüm doğrularımı unutmuşum.

Vurmuşum kendimi günahların hataların en doruğuna

benden ne çok şey alıp götürmüşsün en acısıda benden beni alıp götürmüşsün

elinde bir kaç kırmızı gülle bir çingene yaklaştı yanıma; a be deli güzel ne işin var tek başına bu kumsalda yokmuki bir yarenin yanında?

verde elini bakayım senin falına sonra baktı yüzüme gülüşünde bile hüzün var abe parada almıyacam bilirim inanmazssın bana. Ama yinede uzat elini bakacağım falına.

Dalgasına derler ya uzattım işte elimi öylesine

peki bak bakalım avucuma yaşadıklarım sığarmıydıki avucuma

bir öncen, bir sonran, birde şu annın var dedi bana. Öncesi üzüntü yaşadığını sandığın üzüntücüklermiş, sonran ise üzüntücüklerini özlediğin seni sana unutturan sonrayı şimdiyse unutmaya çalıtığın anındasın kimler ne etmiş sana.

Daha fazla dayanamadım yeter diyip hızla çektim elimi kimse değil ben bana ettim dedim ve gönderdim çingeneyi yanımdan evet artık yeter olmalıydı bu gece yeterlerin gecesiydi.

Ben bu gece seni düşünmeye değil yaratıcıya sığınmaya geldim, sen uğruna kendime yaşattıklarım için tövbeye geldim, tövbenin yeri olmaz ama ne biliyim ben hep denizi sevmişimdir beni sessizce dinlediği için, buraya geldim.

Kopardığım tüm gülleri yeniden dikmeye geldim,

gözlerimi kapatıp dikenlerin üzerine ipek bir şal gibi atıpta parçaladığım yüreğimden özür dilemeye geldim, ruhumdan kalbimden özre geldim,onurumdan, gurumdan özre geldim, seni bu akşam denize bırakmaya geldim, SANA VE YAŞATTIKLARINA ELVEDAYA GELDİM....