İnsan Olmanın Erdemi

Bir önceki yazımda da belirttiğim gibi hayat bir dantel gibi sevgiyle ve iyilikle işlenmesi gereken bir hediyedir. Hepimizin çevresinde bizde hayranlık bırakan, "ama yok ya bu insan olamaz!" Dediğimiz insan görünümündeki varlıklarda vardır. Bir hümanist olarak insanların yaptıklarına rağmen insanı, insan olarak seviyorum… Mevlana’nın güzel bir deyimiyle anlatmam gerekirsede, "yaradılanı yaradandan ötürü severim" Hele bazı yaratılanlar vardır ki, gerçekten insanlık vasfını en güzel şekilde taşırlar.
Açıkçası içinde bulunduğumuz şu dönemde herkesin önce ben diye düşündüğü merkezci tavırları etrafımda çok görmeme rağmen, bana yaratıcıyı en güzel şekilde hissettiren insanlarında var olduğunu görmek, insanlık adına hala umutlu olmama neden oluyor.
Öyle insanlar var ki; yüzlerce insana iyilik ve yardımda bulunan, bir sürü öğrenciye burs veren, yurdun bir çok şehrinde bir yaşlıya, bir ihtiyaçlıya sahip çıkan ve ben bu insanların varlığını görebildiğim için onur duyuyorum.
Din, dil, ırk gözetmeksizin sadece, insanlık adına birilerine el uzatabilmek, kaç insanın harcıdır ki?
Hepimiz bilirizki vermek çok farklı bir erdemdir. Genelde zengin olan insanların yaşadığı lüks hayatlarını okur, dinler ve görürüz. Bu insanların yatırımı sadece daha fazla kazanmak! Daha fazla lüks yaşama adına atılan adımlardır. Birileri onların ne kadar zengin olduğunu görsün, duysun ve bilsin çoğu zaman gazete ve dergilerde paranın verdiği çılgınlığı her şekilde kareleyen resim ve yazıları gördükçe birçoğumuzun "yazıklar olsun" dediği insanoğluna değerlerimizin yozlaştığını, parayı araç değilde amaç olarak gören bu insanlar bizide insanlığımızdan utandırır.

İnsana yatırım, kaçımız buna önem veririz? Evet, bazı insanların tek gayesi bu, İnsana yatırım!

Bence böyle güzellikler yazılmalı, çirkinlikler utansın diye! Etrafınızda böyle değerlerin olması dileğiyle…