Hayalime ortak olur musun?

Herkesin mutlaka bir hayali vardır.Bu gün sizinle Derincenin hayalini paylaşmak istedim.Belki yazdıklarımdan bazılarınız pisikolojik anliz yapabilir. Belki bazılarınız ne hayal be dersiniz. Belkide bazılarınız işte benimde hayalim bu diyip eksik yerleri doldurup hayalime ortak olur ne dersiniz?

Büyük şehrin keşmekeşinden mi yaşanılan sorunlardan mı nedir? Bilmem uzak bir sahil kasabasında yaşamak istemişimdir.İki odalı bir odun ev tahtadan verandası, küçük bir bahçesi, göz alabildiğince masmavi bir deniz, tertemiz bir kumsal odun evimin arkasında çam kokularıyla dolu küçük bir orman öyleki; gün doğuşuşunda odamın arka penceresini açtığımda, çılgın gibi öten kuş seslerini, önce yüzümü okşıyıp odama dolan çam kokularını içime çekip işte huzur, cennet budur demeli, sabah kahvaltımı veranda'da martılarla yapıp uzaktan kuğu gibi süzülen tekneleri görmeli, bahçemde çiçeklerim iltifatlarımı özleyen begonyalarım, güllerim, sümbüllerim boyunlarını bükmüşler, ayaklarımı görür görmez, sesimi duyar duymaz benim canlarım nasılmış? dediğimde coşar baş kaldırırlar, mis kokularıyla bana teşekkür ederler.

Ellerimle diktiğim sebzeleri toplamalı, beyaz tavşanımı bir kaç tavuğumu salmalı artık... Elimle beslemeli, hepsi ismini söylediğimde bunu anlamalı. Golden retriver cinsi köpeğim sabırla sırasını beklemeli, ona yaklaştığımda sevinçten coşmalı, olmadık cambazlıklar yapmalı, başını okşayıp onu sevdiğimde gözlerindeki sevgiyi sadakati anlamalı. Onunla beraber kumsalda deli gibi oynamalı, bu arada köpeğimin ismi Kral neden Kral? Ufak bir tehlike sezdiğinde dimdik azametli durduğu için Kral olmalı.. Ben sahilde yürürken; arkamdan gelmeli dalgalar ayağımı okşarken, serin serin geçmişe dönmeli, eski keşkelerimi sevdalarımı, hatalarımı düşünmeli, ağlamalı ve geçmişe gözyaşlarım dalgalara karışmalı, gün batımını veranda da sıcak bir fincan çayla seyretmeli, verandanın tavanında asılı olan rüzgar gülü, esen hafif meltemle kulağıma melodiler fısıldamalı, çalan güzel şarkının sözlerine dalmalı, elimde bir Necip Fazıl kitabı;

"Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar, Ne de seytan bir gunahı, Seni beklediğim kadar. Gecti istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni, Gelme, artık neye yarar?" Gün batımının gök yüzüne bıraktığı o muhteşem kızıllık geçiyor; ne büyük huzur Allahım, hüzün olsada o bile huzur işte burada. Artık ay yavaş yavaş beliriyor gök yüzünde muhteşem bir yakamoz oluşturuyor ışığıyla denizde. Anılarımı, hatıralarımı, belleğimdeki tüm duyguları, belki bir günlüğe belki de bir kitaba yazmak istiyorum, yakamoza baktıkça hiç yayınlanmayacak kitabımı yada öldükten sonra okunacak günlüğümü hazırlamak istiyorum... Başımı koyacak omuz da olmalı mı sizce?

Kendisinden birşey bulan herkese hayalim açıktır, boşlukları size bırakıyorum. Herkesin hayali gerçekleşsin dileklerimle.