Gerçek Dostluk...

Bir tanesi çok kurnaz, atılgan ve hareketli, diğeri ise çok saf, dürüst ve sessizdir,,, bigün kurnaz olan arkadaş diğer arkadaşının yanına giderek işlerinin bozulduğunu söyler ve kendisinden para ister, samimi dostu onu hiç kırmaz ve elindeki bütün parayı arkadaşına verir.

Arkadaşı bu parayla işlerini düzeltir. bir süre sonra kurnaz olan yine arkadaşının yanına gider ve evlenmek üzere olduğu nişanlısını çok beğendiğini ve ondan vazgeçmesini ister, arkadaşı çok şaşırır ne diyeceğini bilemez fakat aralarında o kadar kuvvetli bir sevgi vardır ki arkadaşına hayır diyemez, ve nişanlısından vazgeçer.

Zaman içinde saf olanın işleri bozulur ve birden arkadaşı aklına gelir ben ona sıkıştığında iyilik yapmıştım diyerek arkadaşının işyerine gider ve kendisine çalışması için iş vermesini ister, ama arkadaşı ona işvermez bizimki pişmanlık ve üzüntü içinde geri döner yinede ardaşına kızamaz,
birgün sokakta dolaşırken yanına hasta ve yaşlı bir adam yaklaşır fakir oluduğu için ilaç alamadığını söyler yaşlı adam, bizimki adama caıza acır istediği ilaçları alır evine götürüp dinlendirir, oturup sohbet ederler.

Bir süre sonra yaşlı adamın öldüğünü duyar, yaşlı adam çok zengindir ve bütün mirasını bizim safa bırakmıştır.
Bizim safda birazda sevidiği dostuna olan kırgınlığıyla dostunun işyerinin karşısında bir ev alır ve oraya yerleşir bigün evinin kapısını dilenci bir kadın çalar yaşlı kadın aç olduğunu kendisine yemek vermesini ister, bizim saf hiç düşünmeden kadını içeri alır karnını doyurur.
kimsesi olmadığını ögrendiği kadına kendisininde yanlız olduğunu söyler ve bu evde birlikte yaşayalım sen evin işlerini ve yemeklerini yaparsın der.
Yaşlı kadın hiç düşünmeden kabul eder bu teklifi, bir süre sonra yaşlı kadın bizimkine kendine uygun bir kız bulup evlenmesini söyler.
Bizim saf böyle bir kızı nasıl bulacağını kendisinin tanıdığı olmadığını söyler yaşlı kadınsa ona uygun bir kız tanıdığını ve isterse kendisiyle görüşterebileceğini söyler ve görüşmeler sonucunda evlenmeye karar verilir, düğün davetiyeleri basılır.
Bizimkisi kırgın olduğu halde çok samimi dostunu yinede unutamamıştır, birazda geldiği konumu görmesi açısından samimi arkadaşınada davetiye gönderir,
düğün günü gelir çatar!...

Saf adam düğün salonunda birşeyler söyleme isteğiyle mikrofonu alır ve başlar yaşadıklarını anlatmaya...
Eskiden çok sevdiğim bir dostum vardı, bir gün işleri bozulunca benden borç para istedi elimdeki bütün parayı verdim, evlenmek üzere olduğum nişanlımı çok beğendiğini söyleyerek ondan vazgeçmemi istedi içim kan ağlayarak nişanlımdanda vazgeçtim... Çünkü biz gerçek dostuk onun üzülmesini istemedim ve işlerim bozulduğunda onun fabrikasına gidip çalışmak için iş istedim ama o bana iş vermedi çok üzüldüm.

Yinede arkadaşıma kızmıyorum çünkü biz gerçek dostuk...
Bu ko nuşma üzerine kurnaz olan arkadaşı daha fazla dayanamaz ve mikrofonu eline alır oda konuşmaya... benimde bir zamanlar çok sevdiğim bir dostum vardı işlerim bozulduğunda kendisinden para istedim bütün parasını bana verdi, sonra ondan nişanlısını istedim üzülerek nişanlısındanda vazgeçti ama nişanlısını istememin nedeni o kadının arkadaşıma layik olmamasıydı kendisi çok saf olduğu için arkadaşımı o kadından ancak bu şekilde kurtardım.

İşleri bozulduğunda gelip benden iş istedi en iyi arkadaşımı kendi emrimde çalıştıramazdım o yüzden iş vermedim, günün birinde karşılaştığı yaşlı adamsa benim babamdı babam ölmek üzereydi onu aımın yanına ben gönderdim ve mirasını ona ben bıraktırdım, evine gelen dilenci kadınsa annemdi ona bakıp iyi yaşamasını sağlamak için ben gönderdim ve şuanda evlenmekte olduğu kişide benim kızz kardeşimm onu arkadaşımla evlenmesine ben ikna ettim.
Değerli Misafirler işte biz böyle dostuz...